Cevab: İmamı Azam Ebu Hanife’ye göre 1 sa', yani 3,5 kilo; İmameyn'e göre 5 vesk, yani 1250 litredir. Fetva İmamı Azama göredir.

Cevab: Ortakçılıkta çıkan ekinin uşru verildikten sonra ortaklar arasında paylaşılır. Ortakçı uşru vermek istemezse, karşı taraf kendisine düşenin uşrunu verir ve bir daha böyle biriyle ortakçılık kurmaz. İcarda uşr, İmameyn’e göre mahsul sahibine aittir. Fetva da böyledir. Kendi tarlanızdan çıkanın uşru size aittir. Sulama varsa 1/20; yoksa 1/10 uşr verilir. Borçlar, uşur nisabından düşülmez.

Cevab: Meyve olmadan, teşekkül etmiş ama olgunlaşmamış ve olgunlaşmış olmasına göre farklı kaviller olmakla beraber, her safhada götürü satış caizdir. Bu mahsulün uşru, müstahsile, yani mahsul sahibine aittir. Kendisinden de, olgunlaşmadan satıldıysa, satış bedelinden uşr verilebilir.

Cevab: Mâlikî ve Şâfiî mezhebine göre balda öşür yoktur. Çünkü bal, süt veya ipek gibidir. Hanefîler ile Hanbelîlere göre baldan öşür (zekât) vermek icap eder. Ekin gibidir. İmam Ebu Hanife der ki: Eğer bal öşür toprağından elde edilmişse, bundan (onda bir) öşür vermek icap eder. Elde edilen bal ister az ister çok olsun fark etmez. Haraç topraklarındaki arılardan elde edilen baldan öşür vermek icap etmez. İmam Ebu Yusuf’a göre dağda (sahipsiz yerlerden) elde edilen balda öşür yoktur. İmam Muhammed’e göre bal beş küp olursa zekât vardır. Bir küp, 110 kilo su alır. Hanbelîlere göre balın nisabı on faraktır (takriben 65 kg). Bu kadar bal sağan onda birini verir. Bugün için öşürlü toprak kendi mülkü, haraçlı toprak ise devlete ait olup kirayla tuttuğu arazidir. Evinin avlusunda, bahçesinde kendi yiyeceği kadar arı besleyen, artanı satsa bile, bahçe meyvesine kıyasen baldan zekât vermez.