El-Abbas’taki “el” zâiddir. Zikr de edilebilir, hazf de edilebilir. Yani Abbas da denebilir, el-Abbas da denilebilir. İbn Abbas denildiği gibi, İbnü’l-Abbas da denilebilir. Nitekim Ebul-Abbas istimali galiptir. Ancak öbüründe istimal İbn Abbas olarak varid olmuştur. Hasen, Hâris, Fadl ve Numan isimleri de böyledir. Alemlerdeki bu “el” takısına el-lemhü’l-vasîkiyye içindir, derler. Yani kendisinden nakledildiği sıfata, manaya işaret etmek için zâid olarak zikredilmiştir. Abbas, arslan veya kaşı çok çatık demektir. Bu sebeple el ile kullanılması meşhurdur. Câe abbas deyince, abus suratlı geldi demektir. Câe’l-Abbas ise Abbas isimli şahıs geldi demektir. Akbil hasen güzeli karşıla, akbil el-hasen, Hasen’i karşıla demektir.