1917 yılına kadar evliliğin alt sınırı yoktur. Buluğa eren her akıllı erkek ve kız (kız velisinin de rızasıyla) serbestçe evlenebilir. Hukuk-ı Aile Kararnamesi ile evlilik için bir alt sınır tayin edilmiştir ki kızlarda 17 ve erkeklerde 18’dir. Ululemr mübahları emr veya men edebilir. Mahkeme bu yaştan aşağı olanlara nikâh izinnamesi vermez. Buna rağmen nikâh kıymışlarsa evli kabul edilirler. Kararname 1919’da kaldırıldı ve eski hâle dönüldü.