“Bıraktım” ve “Terkettim” sözleri kinâyedir. Bununla beraber boşama mânâsında kullanılması müteâref (gelenek) olduğundan, niyet aranmaksızın bâin talâk olur. (Nimet-i İslâm) Diğer iki söz, ayrı birer talâk değilse, birincinin teyidi bakımından söylenmişse, talâk sayılmaz. Tek talâk sayılır. Bu kimse zevcesiyle yeniden nikâh yapmadan bir araya gelemez. Talâkın muteber olması, boşanmaya delâlet eden kelimelerin kullanılmasına bağlıdır. Bu kelimelerden birini, erkeğin zevcesine karşı söylemesi ile talak hâsıl olur. Talakta kullanılan lafızlar sarih ve kinâye olmak üzere iki türlüdür. Sarih sözler, (Sen benden boş ol!), (Ben seni boşadım!), (Sen boşsun benden!) gibi, yalnız boşamakta kullanılan sözlerdir. Bunlarda niyet aranmaz. Kinâye sözler ise, (Babanın evine git!), (Benden git!), (Örtün!), (Başını ört!), (Sen hürsün!), (Kendine koca ara!), (Senin zevcin değilim), (Ben senden ayrıyım), (Şimdiden sonra anam yahud kızkardeşim ol!) gibi, birkaç mânâda kullanılan sözlerdir. Bunlar ancak talâk niyetiyle söylenirse boşanma olur. Talakta istisna yapılırsa, yani talâk sözüne ‘inşallah’ eklenirse, İmam Ebû Hanîfe ve Şâfi‘î’ye göre boşanma tahakkuk etmez; İmam Mâlik ve Ahmed’e göre eder. Böylece kinâye lafızları üç kısımdır: 1-Talaka da, talakın reddine de muhtemel “Kalk, git, çık” gibi lafızlar. 2-Hem talaka, hem de tekdir ve şetme (azarlama ve sövmeye) muhtemel “sen bâinsin” gibi lafızlar. 3-“Iddet bekle” gibi yalnız talaka muhtemel lafızlar. Bu lafızların talak sayılıp sayılmaması da şu hallere bağlıdır: 1-Rıza halinde (normal zamana) kinaye lafızlar erkeğin niyetine göre talaktır veya değildir. 2- Gazap halinde, 1 ve 2. çeşit lafızlar niyete bağlıdır. Talak niyetiyle söylemişse talaktır. 3-Talak müzâkeresi esnasında (zevcesiyle boşanma hakkında konuşurken) 1. çeşit lafızlar niyete bağlıdır; 2 ve 3 değildir.