Şark kültüründe karınca hırsın ve cumhuriyetin, arı idealin ve monarşinin sembolüdür. Karınca evi barkı yıkar, ağaçları çürütür. Yuvasını hububatla doldurur. Bir tanenin yarısını ömrü boyunca ancak yer. Hububat yeşerir. Ertesi sene tekrar doldurur. Halbuki arı her çiçekten bal toplar. Çok azını yer, gerisini insanlara sunar. Artık bal yapmayayım demez. Arı için Kur'an-ı kerimde müstakil bir sure vardır ve balı şifalı diye övülmüştür. Pozitivistlerin dünyaya hâkim olmasıyla çocuklara karınca hikayeleri anlatılmış, zihinlere çalışkanlığın sembolü olarak bu kötü figür nakşedilmiştir.