Eskiden Müslümanlar, Müslüman olarak yetişmesini istedikleri için, çocuklarını ilk mektebe vermeden önce, Kur’an-ı kerim hocasına gönderir; Kur’an-ı kerim okumasını, namaz kılmasını, imanın, İslamın şartlarını, onlara muhakkak öğretirdi. Zira nefs-i emmare burada da insanın karşısına çıkar. Evvela ekmek parası kazanmasını öğrensin. Onları sonra da öğrenir, diyerek aldatır. Mektebe başladıktan sonra göndermek çok güç, hatta imkânsız olur. Ağaç yaş iken bükülür. Kartlaşınca bükmeğe kalkılırsa, kırılır, zararlı olur. Ananın, babanın, sonra ah etmeleri, dizlerini dövmeleri, kendilerini ve çocuklarını kurtarmaz. Bu acı hakikati anlatmak için, Cenab-ı Peygamber, “Heleke’l-müsevvifun” buyurdu. Hayırlı işlerini hemen yapmayan yarına bırakan helak oldu, demektir. Hayırlı işlerin birincisi çocuk yetiştirmektir.  Mahallesinde kurs olmayan, tanıdık komşu hanımlara, beylere göndermeli, sonra hediye de vermelidir.