Eşbah sahibi diyor ki, "îsâr, muhtaç olduğu bir şeyi almayıp, muhtaç olan din kardeşine bırakmaktır. İnsana lazım olan şeylerde îsâr yapılır. Kurbet ve ibadetlerde yapılmaz. Mesela, taharetlenecek kadar suyu; setri avret edecek kadar örtüsü olan, bunları kendi kullanır. Bunları muhtaç olana vermez. Birinci saftaki yerini de başkasına vermez.” Taatta îsâr olmaz. O safa geçmişse böyledir. Ama geçmeyip yaşlıya ikram etmek caiz ve iyi olur.