Yunanistan I. Cihan Harbi’nde tarafsız kalmıştı ama şimdi İtilâfçı kıskacında idi. İngilizler, Anadolu’nun işgâlini müttefikleri olan Sırplara ihâle etmek istediler. Sırplar, uzaklığı bahane ederek reddetti. Nitekim sonraları Türkiye’ye gelen Yugoslav kralı bunu bizzat itiraf etmiştir. İngiltere bu sefer Yunanlara yöneldi. Teklifi şiddetle reddeden Yunan kralı tahttan indirilip sürgüne gönderildi. Harb taraftarı Venizelos iktidara getirildi. Savaş aleyhdarı gazete ve kişiler susturuldu.

Yunan kıtaları 16 Mayıs 1919 tarihinde İzmir’e ayak bastı. İttihatçılar, öteden beri yürüttükleri Türkifikasyon politikası çerçevesinde, Ege’de yaşayan 120 bin kadar Rum’u Cihan Harbi öncesinde sebepsiz yere Yunanistan’a sürmüştü. Anadolu’da yaşayan diğer Rumlar da endişe içinde idi. Yunanlılar bunu bahane ederek İzmir’i asker çıkarmış ve Rumların yaşadığı mıntıkaları işgale girişmiştir.

İngilizler, 3/XI/1919’da Yunan işgalcilere ileri geçemeyecekleri sınır çizdi. İngiliz General Milne’ın adını taşıyan bu hat, Ayvalık’ın üzerindeki Aymazdağı’ndan güneye doğru, Tatarköy, Keşelli, Sard, Bademlik, Umurlu ve Selçuk’tan geçiyordu. Anadolu’daki protesto hareketlerini tahrik sayan Yunanlar, 18/I/1920’de taarruza geçerek, 22/VI/1920’de bu hattı aştılar.

Yunanların Anadolu’ya asker çıkarması, İngiliz hükümetinin İstanbul’a karşı alternatif Ankara’yı öne çıkartmaktan, daha doğrusu artık Anadolu’da yeni bir teşekkülün filizlerini atmak için elverişli vasatı hâsıl etmekten öte bir mana taşımamaktadır.