Yalan söylemek günahtır. Ama doğru söylendiği zaman fitne çıkacaksa, düşmanlığa sebep olacaksa, maddî veya manevî bir zarara yol açacaksa, bu takdirde ta’riz yapılır. Yani kinayeli konuşulur. İki mânâya gelen söz söylenir. Dürûğ-i maslahat-âmiz bih ez râst-ı fitne-engiz (İş bitiren bir yalan, Ehvendir fitne çıkaran doğrudan) demişler. Ta’riz sebebiyle başkasının hakkını yemek, ona zarar vermek câiz değildir. Hazret-i Peygamber, harbde düşmanı aldatmak için, karı-koca arasında geçimi temin için ve iki kişiyi barıştırmak için yalan söylemeye izin vermiştir.