Kur’an-ı kerime, Peygamber’in vermediği, akla, mantığa, Arapça gramerine uymayan mânâ verirse ve bu yanlış olursa, dinen çıkar. Doğru olursa, hata etmiş olur. Mesela Allah onların şefaatini kabul etmeyecek mealindeki âyet-i kerimeye şefaatin hiç kabul edilmeyeceği manasını vermek hatadır. Çünki burada putların şefaati reddedilmektedir, insanların değil. Onlar Allah’ı unuttu; Allah da onları unuttu âyet-i kerimesine Allah’ın da insanlar gibi unutabileceği manasını vermek küfrdür. Çünki burada kastedilen, Allah’ın onlara rahmetle muamele etmemesidir.