Haftanın günleri İslâm tarihlerine göre insanlığın başından itibaren yedi gündür. Çünki Allah’ın kâinatı altı günde yaratıp, sonraki gün istiva ettiği mukaddes metinlerde geçer. Ahad (birinci), isneyn (ikinci), sülesâ (üçüncü), erbaa (dördüncü), hamîs (beşinci), Cuma ve sebt (yedinci) olmak üzere yedi gündür. Bunların manası rakamların sırasıdır. Cahiliye devrinde Cuma’nın adı arûbe idi. Osmanlı Türklerinin kullandığı gün isimlerinden Cuma, Arapça’dır. Pazar, Çarşanba ve Perşenbe Farsça’dır. Çarşanba, dördüncü gün ve perşenbe beşinci gün demektir. Cumartesi Arapça-Türkçe; Pazartesi ise Farsça-Türkçe’dir. Salı, Arapça sülesâ’dan veya eski Türkçede salığ’dan gelir. Salığ, serbest gün; tatil demektir. Yeni devirde bu gün isimlerinin yerine aklı evvel dilcilerden biri Hasan Âli’ye şunların uydurulmasını teklif etmişti: Gezgün (Pazar), Öngün, İşgün, Güçgün, Koşgün, Yorgün ve Bitgün.