Bir fıkıh kitabında okuduğum "İmandan sonra en kıymetli ibadet, namazdır. İman gibi, onun da güzelliği kendindendir. Başka ibadetlerin güzelliği ise, kendilerinden değildir" ifadesi ne manaya gelmektedir?
Zira kendisinde en ziyade ibâdetleri toplayan ve insanı Allahü teâlâya en ziyâde yaklaştıran bir ameldir. Zira insan, Allahü teâlâya namazda münâcaat edip, yalvarıp, O'nun azamet ve celâlini müşâhede edicidir.