Hadis-i şerifte, ilim öğrenene zekât vermek caizdir. Velev ki kırk yıllık nafakası olsun, buyuruldu. Vâkıatta ilim talebesine zengin olsa da zekât verilir denmiştir. Câmiülfetâvâ’da da der ki, ilim talebesi ve muallimi, gâziler, memleketinde zengin olan yolcu, âmil, zengin de olsa zekât alabilir. İbn Abidin burayı izah ederken diyor ki, en iyisi zekât almayı fakirlikle kayıtlamalıdır. Kırk yıllık nafaka zekât almaya mâni nisab demek değildir. Zira ilim talebesi çalışıp kazanamaz, hazırdan yer, bu sebeple ona zekât verilir veya zekât isteyebilir, demektir.