İmamlık çok faziletli, o nispette de mesuliyetli bir iştir. İmamlar cemaatle ve cemaate gelen gençlerle muhatap oldukları için dini yaymak ve anlatmak hususunda en öndeki safı teşkil eden birer numunedir. Bu sebeple hal hareketlerine, konuşmalarına, kılık kıyafetlerine çok dikkat etmeleri icap eder. Mümkünse sakal bırakmalı, sakal bırakmıyorsa mutlaka bıyıklı olmalı, tıraşı temiz olmalıdır. Siyah cüppe giymeli, düzgün sarık sarmalıdır. Naylon sarıktan ve doktor önlüğü gibi beyaz süslü cübbeden uzak durmalıdır. Siyah sünnettir, vakar alametidir. Asırlarca din adamları siyah cübbe giymiştir. Güler yüzlü tatlı dilli olmalıdır. Dinin zaruriyatını iyi bilmelidir. Bunu insanlara kırmadan korkutmadan anlatmalıdır. Daha çok gençlerle meşgul olmalıdır. Bunun dışında cemaati hoş tutmalıdır. Cemaatte her türlü insan olabilir. Düşman edinmemelidir. Bir yere imam tayin edilen kişi cemaatin halini anlamalı, buna göre ilmi siyasetle ve incelikle hareket etmelidir. Töhmet altında kalmamalı, vazifesini aksatmamalı, kendisine söz söyletmemelidir. Cemaati idare etmeli, hoş tutmalı, fakat onların kontrolüne girmemelidir. Cemaat imama tabi olmalıdır, imam cemaate değil. Bu sebeple cemaatin eline bakmamalıdır. Kendi maişetiyle geçinmelidir. Parası yetmiyorsa bir sanat öğrenmeli veya işini aksatmadan ticaret yapmalıdır. İstemeden verilen hediyeyi almalı, kendisi de icabında mütevazı mukabele ederek altında kalmamalıdır. Caminin masraflarında gönlünü okşayarak cemaati mesuliyete ortak etmelidir. İmamların kıraatinin düzgün olması elzemdir. Hafız olmaları idealdir. Bu sebeple Halil Khusari gibi muteber hafızları dinleyip kıraatlerini düzeltmelidir. Her namazdan sonra aşir okumalıdır. Hatim duası, sakal duası, mevlit, isim koyma, nikah kıyma, cenaze yıkama, cenaze namazı kıldırmak gibi işleri iyi bilmelidir. Çocuk okutmaktan kaçınmamalıdır. Büyük bir hizmet fırsatıdır. Ahiretini kurtarmaya vesiledir. Hanımını da yetiştirip, onun vasıtasıyla kadınları irşat etmelidir. Vaaz vermeye alışmalıdır. Vaazları 20 dakikayı geçmemelidir. Vaazlarda politikaya girmemelidir. İnsanlarda ihlas ve imanın kuvvetlenmesine vesile olacak bilgiler anlatmalı, peygamberlerden ve evliyalardan ahlaki numuneler göstermelidir. Kimya-i Seadet, Şiratü’l-İslam gibi kitaplardan anlatmalıdır. İhtilaflı meselelere girmemelidir. Kitaptan anlatırsa kimse itiraz edemez. Ama kitaptan da okumamalıdır, hoca bir şey bilmiyor derler. Diyanet ve müftülük ile ters düşmemeli, meslektaşlarıyla iyi geçinmelidir. Haklı bile olsa insanlarla iddialaşmamalıdır. Hallederiz, tamam, olur hallederiz diyerek geçiştirmelidir. Vakit namazlarında mihrapta mikrofon kullanmamalıdır. Kalabalık cemaatlerde diyanetin talimatlarına göre hareket etmelidir. Ezanı mutlaka okumalı, merkezi ezana itibar etmemelidir. Hutbede diyanetin hutbesinin başından birkaç cümle söyleyip Arapçadan devam etmelidir. Halk kısa tutulduğuna memnun olur. Hutbede dört halifenin ismini mutlaka söylemelidir.