Şemsüleimme Ebu Sehl Muhammed bin Ahmed Serahsî (v. 483/1090), Meşhed ile Merv arasındaki Serahs şehrinde dünyaya geldi. Şemsüleimme, imamların güneşi demektir. Buhara’da okudu. İbn Suğdî ve Hulvânî’nin talebesidir. Hanefi mezhebinde meselede müctehid idi. Zamanın hükümdarına nasihat ettiği için hapse atıldı. Burada 10 sene kaldı. Sonra serbest bırakılıp Fergana’ya gitti. Hapiste iken hiçbir kitaba bakmadan talebesine imlâ (dikte) ettirdiği 30 cüzlük el-Mebsût kitabı, Hakîm-i Şehîd’in el-Kâfî kitabının şerhidir. Ayrıca Usûl kitabı meşhurdur. O zamanki hapishaneler şimdiki gibi oda değil kuyu şeklindeydi. İp merdivenle inilirdi. Üstünde demir mazgal kapak olurdu. İmam Serahsi hapiste iken gözleri görmediği halde kendisini ziyarete gelen ve kuyunun başında oturan talebelerine zihninden kitaplarını yazdırmıştır. Bu onun ne kadar büyük bir âlim olduğunu ve hafızasının kuvvetini gösterir.