Esasen böyle bir hadise zuhur edemezdi. Milliciler arasında sultana sadık olanlar vardı. Halktan da saltanata merbut çoktu. Ama ordunun büyük bir kısmı mecburen ve menfaat (maaş) için bu işteydi. İki senelik İstiklal Mahkemeleri ve Divan-ı Harb tecrübesi halkın gözünü yıldırmıştı. Yine de Ankara işi sağlama almış, sultanın gitmesini ayarlamıştır. Esasında giderken, hain kaçıyor diye linç edilecekti. Ama bu olmadı.