Bir üniversiteliye cevab risalesinde imza makamında kullandığı Farsça bir tevazu ibaresidir. İflas ve çaresizlik dairesinin merkezi, kendini ve başkalarını tanıyacak halde olmayan manasına tasavvufi bir beyittir. Merkez-i dâire-i iflâs ve binevai: Her şeyini kaybetmiş, tam iflasda olan, nasipsiz; ser şâr-ı şahba, ağzına kadar dolu kadeh, yani kendi derdine düşmüş; ve nâ âşinâî, her şeyden habersiz, kimseyi tanıyacak halde değil;