Hem nurani hem cismani güzellikti. Ahi Yusuf asbaha minni ve ene emlah, yani “Kardeşim Yusuf benden güzeldi. Ben daha sevimliyim” buyurdu. Seyyid Abdülhakîm Arvasî buyurdu ki: “Muhammed aleyhisselâm Yusuf aleyhisselâmdan yüzlerce hüsnü cemâle mâlik idi. Fakat hüsnü tamamen tezahür etmedi. Zira değil insanlar, tekmil mevcudat tahammül edemezlerdi. Kendileri ise rahmeten lil-âlemîn olduğundan cihanı böyle vartaya düşürmezler.” Yani bu melihlik, cemallerini saklamak suretiyle insanların istifadesine yol açtı. Hazreti Aişe’nin Resulullah’ı medh eden şu iki beyti meşhurdur:

Lev semîû fî Mısra evsâfe haddihi, Lemâ bezelû fî sevmi Yusufe min nakdin. Levâmî Zelîha lev reeyne cebînehu Le-âserne bi’l-kat’i’l-kulûbi alel eydî.

Mısır’dakiler onun yanaklarının güzelliğini işitmiş olsalardı, Yusuf aleyhisselamın pazarlığında hiç para vermezlerdi. Yani bütün mallarını, onun yanaklarını görebilmek için saklarlardı. Zeliha’yı kötüleyen kadınlar, Onun parlak alnını görselerdi, ellerinin yerine kalplerini keserlerdi (de acısını duymazlardı).