Bir işin yapılmasına veya yapılmamasına devam edilmemesi için and veren, yemin etmiş olmaz. Bir işe başlamak için and verirse, yemin olur. Öteki yapmazsa, and verenin kefâret vermesi lâzım olur. Vallahi, Yemin ediyorum, Ant veriyorum, Allah aşkına şunu iç, Allah aşkına şuraya git, derse, yemin olur. İçmezse veya gitmezse kefaret verir. Şuraya gitme, şunu içme der de giderse veya içerse böyledir. Su içmekte olan birine Allah aşkına iç veya içme dese yemin olmaz. Yürüyen birine vallahi yürümeyeceksin veya yürüyeceksin dese yemin olmaz.