Müslüman Türk kültüründeki “Nur içinde yatsın” sözünün modernleştirilmiş hâlidir. Kamusü’l-Muhît’de de yazdığı üzere, ışık; nur ve ziya kelimelerinin Türkçesidir. Işımaktan gelir. Bugün daha ziyade kendisini modern ve seküler olarak lanse eden bir kitle tarafından kullanılmaktadır. Türedi bir tabir olması, mahzur taşıdığını göstermez. Hiç değilse bunu söyleyenlerin ölünün ışığa (nura) ihtiyacı olduğuna, yani ahiret hayatına inandıklarını gösterir. Ama “Allah rahmet eylesin” veya hiç değilse “Nur içinde yatsın” gibi asırlardır adet olmuş bir tabiri kullanmak istemeyip de böyle söylemekte ısrar etmek gülünçtür. Bunu avdetîlerin Zohar (Işık) kitabı ve bu isimdeki maarif müesseseleri ile irtibatlandırmak da işgüzarlıktır. Seyyid Abdülhakîm Arvasî hazretleri “Işık ne güzel bir kelime!” buyurmuş; kendisi Üçışık soyismini alarak “İnşallah üç yerde, dünyada, kabirde ve mahşerde size ışık olurum” buyurmuştur. Bu sebeple ihvanının da çoğu Işık, Işıklar, İkiışık gibi soyisimleri almıştır.