Boza müselles gibidir. Üzüm suyu, taze iken, yani gaz kabarcıkları çıkmadan, köpürmeden önce, ısıtılıp, üçte ikisi uçar, üçte biri kalırsa müselles denir. Tadı keskin olsa da, sarhoş etmiyecek kadar içmesi helaldir. Boza yapmak için, bir kilo kadar bulgur yıkanır. Tencereye konur. Fazla su ilave edilir. Yumuşayıncaya kadar birkaç saat kaynatılır. Su ile yoğrularak tel süzgeçten süzülür. Şeker konup eritilir. Maya olarak içine bir su bardağı boza konur. Kapanıp soba yanında bırakılır. Ertesi gün ekşi olarak içmeğe başlanır. Boza normalde laktik asit bakterilerinin yaptığı bir fermantasyon mamulüdür. Ancak halk arasında imal edilirken bunun mayasına alkol fermantasyonu yapan mayalar da karışabilir. Dolayısıyla neticede bozada çok az da olsa alkol bulunabilmektedir. İyi ve standart bir maya kullanılırsa, alkol teşekkülü olmaz. Alkol fermantasyonu işi yerinde durmaz, daha fazla artabilir, yani çoğu sarhoş edici noktaya gelebilir. Bu hususta gıdalardaki fermantasyonun alkol fermantasyonu olup olmaması mühimdir. Tabii olarak bünyesinde bulunan ve artmayan çok az miktardaki alkol affedilmiştir. Fermantasyon olursa, bu caiz değildir. Boza risk unsuru taşıyan bir mamuldür, mutemed firmalardan alınmalıdır. Boza, açık olarak oda sıcaklığında birkaç gün beklerse alkol fermantasyonuna uğrar ve içilmesi haram olur.