Yıllardır medyada dolaşan bu bilginin aslı yoktur. İmam olacak kişinin ulum-i âliye (Arabi, belagat, mantık vs) ve 'âliye (tefsir, hadis, kelam, fıkıh) denilen dini bilgileri bilmesi lazımdır. Zaten medreselerde Arapça, ‛âli (yüksek) ve âlî (âlet) ilimerini, ilm-i hilaf (mukayeseli ilimler), lüzumu kadar anatomi ve astronomi okumaktadır. Anatomi ve astronomi ile az da olsa meşgul olmak imanın taklidden tahkike dönüşmesi için bütün Müslümanlara tavsiye edilmiştir. O zaman zaten bütün erkekler ata biner. Herkes erken evlenir. Müslümanın güzel giyinmesi, nezih olması dinin emridir. Cemaatin, razı olduğu kişiyi imam yapmak sünnettir. Ama vakfiyede bunlar geçmez. Nitekim vakfiyede şöyle diyor: “Ve iki nefer fakih-i nebih hafız-ı kelam-ı mecid hub-elhan ü ehli tecvid mesail-i salâta ârif ve şerâit-i sıhhate vâkıf ve tedarik-i sehv ü fesada kâdir ve bilcümle fekahat ve nezaheti zâhir müteşerri ü müteverri’ kimesneler imam olup ala sebilil-münavebe evkat-ı hamsede hizmet-i imameti ikamete müdavemet ve muvazebet edeler ve vazife-i yevmiyyeleri onar akça ola!” Yani uyanık, fakih, Kur’an-ı kerimi ezbere, güzel sesle ve tecvidle okuyan, namaz meselelerini iyi bilen, nezih, dindar, takva sahibi olması aranmaktadır. (Ahmet Koç, Kanuni Vakfiyesine Göre Süleymaniye Camii ve Görevlileri, Diyanet Dergisi, C.53, S.2, Nisan 2017)