Bir kadına "seninle evlenirsem boşsun" dese, o kadınla evlenince boş olur. "Evleneceğim şu kadın boş olsun" dese, evlenince boş olmaz. Bir kimse "alacağım kadın boş olsun" derse veya "alacağım her kadın boştur" derse, evlendiği her kadın boş olur. Bunu söyleyenin müracaat edeceği çare şudur: Fuzuli (vekaletsiz işgören) tarafından evlendirilmek ve mehri göndermek suretiyle nikaha fiilen izin vermek. Meseleyi bilen birine gider. Yeminini ve fuzuli nikahına ihtiyacı olduğunu söyler. Fakat kıza bizzat talip olmaz. O kişi fuzuli olarak ona o kadını nikahlar. Kendisi de diliyle açıkça değil, mehri göndermek suretiyle fiilen izin verir. İkinci bir yol şudur: Böyle yemin eden kimse evlenince zevcesi boş düşer, ama tekrar nikahlarsa boş düşmez. Yemin ilk nikaha şamildir. (İbn Abidin, Nimet-i İslam) Üç mezhebde ise böyle bir talak muteber değildir. Dolayısıyla hin-i hacette bu mezhebleri takliden ve şartlarına riayet etmek suretiyle nikah kıyılabilir.