İslâmiyet, emr-i maruf ve nehy-i münkeri emreder. Devlet eliyle, âlimler diliyle, halk da kalbiyle yapar. Müslüman bir cemiyette ve İslam devletinde kadınlar ve erkekler, dinin ve örfün sınırları dışında giyinerek sokağa çıkamazlar, çıkarlarsa cezalandırılırlar. Sadece bu değil, aleni oruç yemek, içki içmek gibi fiiller de böyledir. Osmanlılarda bunu tanzim eden mevzuat vardı. Kolluk tarafından teftiş edilirdi. Kendi dinlerinde de tesettür emredildiği için gayrı müslimler, hatta ahlaken düşük kişiler bile tesettürsüz dışarı çıkmazlardı, ama cezalandırılan birisi hiç duyulmamıştır. Bu da Osmanlılarda din ve örfe hürmetin vicdanlara yerleşmiş bir hayat tarzı olduğunu gösterir.