Leş, domuz ve putlara kesilen hayvan eti ile kan âyet-i kerime ile necis kılınarak yenmesi yasaklanmıştır (En’am: 145, Bakara: 173, Mâide: 3; Nahl: 115). Bu sebeple ulema bunların yenmeyeceği ve başka türlü de (hayvanlara vermek, tarlaya serpmek, satmak gibi) istifade edilmeyeceğini ictihad buyurmuştur. Nitekim Resulullah aleyhisselam Medine’yi teşrif buyurduğunda, leş hayvanın içyağının gemi ve deri yağlanmasında kullanılmasını soranlara menfi cevap vermişti. Ayrıca hadis-i şerif, yenilmesi ve içilmesi caiz olmayan şeyin satılmasını da men eder. Mamafih başka hadis-i şeriflerde, mundar hayvanın sadece etinin haram olduğu beyan buyurulmuştur. Ama ulemanın ekserisi men eden diğer hadis-i şerifi tercih etmiştir. men hususunda netice itibariyle leş, domuz ve kanın yem olarak davara, kediye, köpeğe yedirilmesi caiz değildir. Kendi yerse mani olunmaz. (İbni Abidin) Çöpe dökülür, hayvanlar yerse yer.