Kur’an-ı Kerimde her şey geçmez. “Allah kitabı ve mizanı verdi” mealindeki Şura suresinin 17. ayet-i kelimesindeki mizandan bazı âlimler altın ve gümüşü anlamışlardır. Cenab-ı Peygamber, Sahabe-i kiram ve ondan sonra gelen bütün âlimler altın ve gümüş para kullandılar. Nasslarda zekât, diyet, cizye ve sair meselelerde hep altın ve gümüş para zikredildi. Dini işlerde bu mikyas alındı. İslâmiyette paranın altın ve gümüş olduğunda ittifak hâsıl oldu. Altın ve gümüş olmayan parayı kullanmak caiz ise de bunun değeri altın ve gümüşe göre hesaplanır, enflasyona göre değil. Paranın değerinin altına endekslenmesi, enflasyon ve sair amillere endekslenmesinden çok daha makul ve emindir. Parayla muameledeki zarara uğrama ihtimali daha fazladır.