Bunun bir sebebi cahiliye devrinde yaşandığı için, bunu rivayet edeceklerin sayısı ve rivayet salahiyetinin azlığıdır. Hadîs-i şeriflerde kendi hayatlarından değil, daha ziyade dinin hükümlerinden bahsediliyor. İnsanlara istikamet vermek gayesi taşıyor. İslâm âlimleri de hususi sohbetlerinde kendi hayatlarından fazla bahsetmemeyi tercih etmişlerdir. Biyografi yazarları bunu iyi bilir.