Kur’an-ı Kerim bir fen kitabı değildir, insanlara dünya ve din saadetini gösteren bir mukaddes kitaptır. Fen bilgilerinde akla uyulur, fen ile dinin söylediği birbiriyle çatışmaz. Çatışıyorsa fen öyle söylemiyor demektir. Mesela insanları maymundan geldiğini fen söylemiyor. Bu bir faraziyedir, teori bile değildir. Fenni bir malumat, kati olarak ispatlanırsa, bu sefer ayet buna göre tevil edilir. Kur’an-ı kerimde, “Rahimlerde ne olduğunu Allahtan başka kimse bilmez” buyuruldu. Eskiden insanlar bu âyet-i kerimeyi okuduklarında belki akıllarına çocukların cinsiyetini sadece Allahü teala bilir şeklinde geliyordu. Bugün fen, bazı aletler vasıtasıyla çocuğun erkek mi, dişi mi olduğunu bilebiliyor. İnsanların bildiği bir şey gayb olmaz. O zaman bu âyet-i kerimenin daha derin manalar ihtiva ettiği anlaşılır.  Nakille akıl karşı karşıya geldiği zaman, akla uygun izahat yapılır. Eğer ana rahminde çocuğun erkeklik ve dişilik uzuvları tespit edilebilirse, bu gayb olmaktan çıkar. Peki o zaman bu âyet-i kerime nasıl tevil edilir? Ana rahmindeki çocuğun saîd mi; şakî mi olacağını kimse bilemez. Çünkü fen birşey isbat edince dini ona adapte etmemiz gerekiyormuş gibi anlayanlar vardır. Aslında din değişmiyor anlayışımız derinleşiyor.