Bazı âlimler bir veya iki âyet-i kerimeyi Farsça yazmaya izin vermiştir. Çünki fetvâ için, talim için ihtiyaç olur. Ama Kur’an-ı kerimi Farsça okumayı, Farsça Mushaf okumayı ve yazmayı şiddetle men etmişlerdir. Kur'an-ı kerimi yazıp da, her kelimenin tefsir ve tercemesini yaparsa câiz olur. Mushafın altına Farsça tefsirini yazmak mekruhtur, diyenler olduğu gibi, Hindüvânî buna ruhsat vermiştir. Farsça şart değildir. Başka dille yazılması da aynı hükümdedir. (İbni Âbidin-Âdâbü’s-Salât)