Kur’an-ı kerim evvelemirde ana dili Arapça olan bir peygambere ve onun kavmine indirilmiştir. Dinin teşekkül devrinde başka bir lisanda indirilmesinin abes olduğu ortadadır. Anlayasınız tabiri Arapça anlamaya en müsait dildir. Yani bu dilden başka dillere tercüme yapıldığı zaman daha güzel anlaşılır, demektir. Ekmel dinin tesisi için lazım gelen hükümlerin konulması, ekmel bir lisanla olur, bu da Arapça’dır, demektir. Burada vurgu “anlaşılır”a değil, “Arapça”yadır. Yani Kur’an-ı kerimi ve dinin esaslarını anlamak için, Arapça bilmek şarttır. Ama kâfi değildir. Arap dünyasında, Arapçayı edebiyatı ile beraber bilen çok insan vardır. Hatta Müncid isimli Arapça lügati neşreden Beyrutlu papazların da ana lisanları Arapçadır. Kur’an-ı kerim bir zooloji ve botanik kitabı değildir ki, kutup ayısı, penguen ve kangurudan bahsetsin. Arabistan'da olan meyvelerin ve hayvanların da çoğundan bahsedilmiyor. Mesela elma ve kedi hiç geçmez.