İslâmî devlet, dini korur; karışmaz. Karışıyorsa, zaten İslâmî devlet değildir. Laik devletin de dine karışmaması icap eder. Çünki laiklik, bir yandan devletin hukukunun dinî prensiplere dayanmaması manasına gelirken; bunun neticesi olarak devletin bütün dinlere ve din mensuplarına müsavi mesafede durması demektir. Din adamlarını tayin, onların fetva ve vaazlarını tesbit, onları siyasi ve idari meselelerde hükümeti desteklemeye icbar, din mekteplerini ve mabedleri idare etmeye çalışmak, laikliğe açıkça aykırıdır.