İslâm Hukuku ve Önceki Şeriatler kitabınızda geçen “Demek ki insanların yararına olan şeylerde gayrimüslimlere benzemek mahzurlu görülmemiş. Bunlardan, faydalı olmayanları ve çirkin, mezmûm (kötülenmiş) olanları kullanmak ve yapmak yasaklanmış. Fakat, İslâm âlemindeki telakkiye göre, iki müslüman bunları kullanınca âdet-i islâm olmakta ve üçüncü kullanan müslüman için artık yasak kalkmaktadır. Birinci ve ikinci müslüman günahkâr olursa da, başkaları olmamaktadır.” Bu son kısım için, yani ilk iki müslümanın günahkâr olup diğerlerin olmaması hakkında 1-2 müşahhas misal vermeniz mümkün müdür?