Yetimhaneye, yurtlara, aşhanelere kefaret verilmez. Yemek, zaten çocukların, fakirlerin hakkıdır. Un fakire temlik edilmelidir. Çocukların kendisine temlik edilirse sahih olur. Ama bunlar o unu yetimhaneye hediye edemezler. Dolayısıyla münasip bir iş olmaz. Yetimhanedeki vazifeli fakir ise, unu 10’a bölüp her gün bir parçasını kefaret olarak vermek mümkündür. O kişi bunu mutfağa verir. Ama kefareti verirken bunu şart etmek caiz olmaz.