İbn Hacer el-Askalânî fetvâlarında diyor ki: Âyet-i kerime ve hadîs-i şeriflerde melekü’l-mevt (ölüm meleği) diye geçer. Ölüm meleğine Azrâil ismi verilmesi insanlar arasında meşhur olmuştur. Sa’lebî tefsirinde ölüm meleğinin ismi Azrâil olarak zikrediliyor. Orada şöyle bir rivâyet vardır: Tâbiînden Câbir el-Hasen el-Anbesî’nin oğlu Eş’as dedi ki: İbrahim aleyhisselâm Azrâil adında bir gözü arkasında bir gözü önde olan ölüm meleğine sordu: "Ey ölüm meleği! Aynı anda hem doğuda hem batıda iki kişi ölecek olsa veya bir yerde vebâ hastalığı olsa veya iki ordu savaştığında aynı anda ölenlerin canını nasıl alırsın?" Ölüm meleği şöyle dedi: "Ben ruhları çağırırım. Allah’ın izni ile onlar şu iki parmağın arasına girerler." İbrahim aleyhisselâm dedi ki: "Yer ölüm meleğinin önüne leğen gibi yarıldı. İşte onlardan dilediğinin ruhunu kabzeder." Mir’at-ı Kâinât’ta, Azrâil, ölüm meleğinin bulunduğu semâ katının ismidir, diyor. Zer’ terketmek olduğuna göre, Azrâil, Allah’ın (insanları dünyadan) terkettiricisi gibi bir mânâya gelebilir. Çünki -il veya –al eki, İbranî ve Süryânî lisanında Allah demektir.