Herkesin rızkı, ezelde takdir edilmiştir. Bu, âyet-i kerime ile sâbittir. İnsan zamanı gelince sebeplere yapışır ve rızkını tahsil eder. Meşru sebeplere yapışan ecir alır; gayrı meşru sebeplere yapışan günaha girer. Ama hepsi ezelde takdir edilenden fazlasını göremez. Rızık artmaz ve eksilmez; ancak bereketlenir veya bereketi azalır.