Duaların ve zikrin sessiz olması efdaldir. Cemaatle namazdan sonra edilecek duaları da sessiz yapmak icab eder. Vaiz, imam, cemaate öğretmek için, mesnun (okunması sünnet) olan duaları, sesle okuyup, cemaatin de bunu sessiz tekrar etmesi caizdir. Cemaat öğrenince, imam da sessiz okur. Sesle okuması bid’at olur. Zira Kur’an-ı kerim, sessiz zikr ve duayı emreder. İbni Âbidin hazretleri, alâkalı âyet-i kerimede (Araf: 55) geçen, “Allah, haddi tecavüz edenleri sevmez” meâlindeki ibareyi, sesli dua edenler olarak tefsir buyurmaktadır. Şu halde, teravih ile vitr arasında okunması müstehab olan duayı, imam da, cemaat de sessiz okumalı; eğer cemaat bilmiyorsa, imam hafif sesle okumalı, cemaat de sessizce tekrar etmelidir.