Mâide suresinin “Ey Meryem oğlu İsa! İnsanlara, ‘Beni ve anamı, ilaheyn (iki tanrı) edinin’ Allah'tan başka iki tanrı bilin" diye sen mi dedin?” meâlindeki 116. âyet-i kerimesinde, ‘iki ilah’dan ne kastedildiği açıktır. İlk Hristiyanlar arasında Hazret-i İsa’nın yanında, Meryem’de de ulûhiyet vasıflarının bulunduğuna dair münakaşalar olmuştur. 431 tarihli Efes Konsili’nde Meryem de günahsızlığı ve theotokos (ilah babanın anası) olarak kabul gördü. Meryem’e dua etme âdeti yayıldı. Bugünki Hristiyanlar theotokos diye andıkları Meryem’i mukaddes bilir; ama ulûhiyyet atfetmezler.