Delil-i tevkifî, şeriatta içtihada müsait olmayan deliller demektir. Meselâ Kur’an-ı kerim âyetlerinin sırası delil-i tevkifî ile sâbittir; ama surelerin sırası delil-i tevkifî ile değil, ictihadîdir. Allahü teâlânın isimleri de böyledir. Yani kendi bildirmesine bağlıdır. Kendi bildirdiği isimler ibâdette kullanılabilir. Arabî bile olsa, böyle olmayan isimleri ibâdette kullanılamaz.