Hindiyye’de diyor ki: Dört türlü dua vardır: 1-) Rağbet duası; 2-) Rehbet duası; 3-) Tazarru duası; 4-) Hufye duası. Rağbet duasında, el içleri semaya doğru açılır. Rehbet duasında şerden kurtulmak için yardım diliyor gibi, avuç dışları yüze doğru çevrilir. Tazarru duasında küçük parmakla yanındaki bağlanır; başparmakla orta parmak halka yapılır ve şehâdet parmağı ile işaret edilir. Hufye (Gizli) duayı ise kişi kalbinden yapar. Tahtâvî Merakı’l-Felâh hâşiyesinde de diyor ki, “Birşey istemek için yapılan düâlarda (rağbet duası), avuçları semâya karşı açmak sünnettir. Hadîs-i şerîfde, “Kul ellerini kaldırıp düâ edince, Allahü teâlâ onun düâsını kabûl etmemekden hayâ eder” buyuruldu. Hastalık, kaht (kıtlık) ve düşmandan kurtulmak için yapılan düâlarda (rehbet duası) avuç içleri yere çevrilir. Dua ederken kollarını kaldıramayan, sağ elinin şehâdet parmağını uzatarak işâret eder. Yalnız yağmur düâsında (tazarru) kollar omuzdan yukarı kaldırılır.” Şu halde bahsettiğiniz duada, yani belalardan korunmak için dua edildiğinde elleri ters çevirmek müstehabdır. Ancak, namaz bitince, Allahümme entesselâm dedikten sonra, hiç bir şey okumadan varsa son sünnete kalkılır; yoksa üç istiğfar söyleyip âyetülkürsî okunur. Her çeşit dua, tesbihattan sonra yapılır.