Bir mescid harab olsa veya içinde namaz kılınmaz hâle gelse, o mescid, İmam Muhammed’e göre vakfedenin mülküne döner. Mescidi yaptıran belli değilse, lukata gibi olur. Beytülmâle veya fakirlere ait olur. Böyle bir mescid İmam Ebu Yusuf’a göre ebediyyen mescid olarak kalır; esah ve müftabih olan da budur. Şâfiî ve Hanbelîlere göre satılıp, başka bir mescide sarfedilebilir. Bir kavle göre bina edeni bilinmeyen bir mescid kullanılmaz hâle gelip, cemaat yeni bir mescid inşa etmişse, bu eski mescid satılıp yeni mescide sarfedilebilir (Fetâvâ-i Hayriyye). Şu halde bu eski mescid, yeni yapılan mescidin müştemilatına katılır ve hayırlı bir işte kullanılabilir.