Fıkhî hükümlerde bir mezhebin hükmüyle amel edilir. Zaruret olunca başka bir mezhebin hükmüyle amel edilebilir. Ancak ictihadlar birbirine karıştırılmaz. Tek meselede yani bir meselenin bir unsuru bir mezhebe diğer unsuru onu nakzeden diğer bir mezhebe göre olamaz. Halife de zaruret olmadıkça telfiki emr edemez. 1917 tarihli Hukuk-ı Aile Kararnamesi’nde böyle bir zaruret mevcut değildir. Üstelik kararname insanların şahsına sıkı sıkıya bağlı olan aile hukukuna dairdir.