Size benden bir söz gelirse, bunu Kur’an-ı kerime arzedin mealinde bir hadis-i şerif, bazı hadis kitaplarında farklı ibarelerle geçer. Ulemanın ekserisi bu sözü uydurma veya zayıf bulur. Ravilerin arasında Şiiler vardır. Bu söz sahih bile olsa, manası şimdi avamın anladığı gibi değildir. Yani önüne gelen hadis-i şerif okuyup, bu Kur’an-ı kerime uyuyor, bu uymuyor diyemez. Resulullah şeriatın sahibidir. Kur’an-ı kerim ayetlerinin manasını beyan eder. Emir ve yasakları kayıtlar, yani istisnalarını bildirir. Bazen de ayet-i kerimenin hükmünü nesheder. Sünnet sahih olunca, kitaba arza lüzum yoktur. Ancak ahad, yani her nesilde bir kişinin rivayet ettiği hadis, kıyasa muhalif veya ravisi bununla amel etmemiş ise emr-i vücubi bildirmez, yani bununla farz veya haram sabit olmaz. “Velisiz nikah olmaz” veya “Zekerine değen abdest alsın” hadisi bunun gibidir. Nitekim Bakara suresinin 323. ayet-i kerimesi kadınların velisiz evlenebileceklerine delalet eder. “Sizden bir necaset gelirse abdest alın” ayet-i kerimesi vardır. Şu halde zekere değme, zekerden necaset gelmesinden kinaye olsa gerektir. Kur’an-ı kerimde anne ve babaya vasiyet etmek emredilir. Hadis-i şerifte “Varise vasiyet yoktur” buyurur. Kur’an-ı kerimde leş yemek yasaktır. Hadis-i şerifte "Kendiliğinden ölen balık yenir", buyuruldu.