Gençlerin böyle düşünmesi, baskı hissetmesi normaldir. Her nesilde böyle olmuştur. Ancak aradığı huzuru kolay kolay hiçbir yerde bulamaz. Huzur adı var kendi yok zümrüdü ankâ kuşudur. Hakiki sevenlerin olmadığı, dili, dini, kültürü kendisine benzemeyen insanların arasında insan ancak bir müddet rahat edebilir.

Haşimi, Sefername’de der ki: "Âsumân heme câ yek renk est." Yani nereye giderseniz, gökyüzü aynı renktir. Bir müddet sonra halinden memnun olmayanın dönmesi de kolay değildir. Onun için şu kısa dünya hayatında, bilmediği yer ve insanlar hakkında yüksek ümitlere kapılmamalı, meluf (alışık) olduğu yerde mutluluğu ve sükûnu temine çalışmalı, eline geçenle kanaat etmelidir. Ziya Paşa, “Vatan meluf olanlar bisebep terk-i diyar etmez / Zaruretsiz, cihanda kimse gurbet ihtiyar etmez” demiştir.