Bir mürid, şeyhi vefat edince, seyrü sülûku bitmemişse, aynı tarikatten veya başka tarikatten bir şeyhe intisap edebilir. Buna eski şeyhinin ruhaniyeti üzülmez, sevinir. Bazen de bir tarikat ile müridin tabiatı uyuşmayabilir. Başka bir şeyhte nasibini arayabilir. Bazen de bir mürid, bir tarikatten kemâle gelir. Sonra manevî bir işaret üzerine teberrüken bir başka tarikatten de seyrü sülûk yaparak kemâle gelir. Meselâ Ali Behçet Konevî, Afyonkarahisar mevlevihanesinde Alaüddin Çelebi’yi mürid olup, Mevlevî tarikatinde şeyh olmuşiken; 1796 senesinde bir gece Mevlânâ’nın rüyasına girip sevketmesi üzerine Nakşibendî tarikatine girip Bursalı Burhaneddin Efendi’nin halifesi olmuştur.