Ölümünden 10 gün önce 1 Kasım 1938’de hasta olduğu için başvekil Celal Bayar’a okutturduğu nutkunda, bu mevzudaki çalışmalarından ötürü Türk Tarih Kurumu’nu tebrik eder. Falih Rıfkı Atay, bir gece kendisine, “Dili bir çıkmaza saplamışızdır. Bırakırlar mı dili bu çıkmazda? Hayır! Ama ben de bu işi başkalarına bırakmam. Çıkmazdan biz kurtaracağız” dediğini nakleder (Çankaya). Buradan dil devriminden vazgeçtiği neticesi çıkar mı? Yoksa varılmak istenen neticeyi bir türlü hasıl edemediğinden mi ya da takip edilen usulün yanlışlığından mı yakınmıştır, orası belli değildir. Falih Rıfkı, dil devriminin ateşli müdafii değildi. Onu idare için de söylemiş olabilir.