Rivayete göre, Allah nefse, “Ben kimim, sen kimsin?” diye sormuş. Nefis, “Ben benim, sen sensin!” diye cevap vermiş. Nefs, Cehenneme atılmış, çeşitli azap çekmiş. Sonra yine aynı cevabı vermiş. Nihayet aç bırakmış. Bunun üzerine nefs, “Sen rabbimsin, ben kulunum” demiş. Açlığın nefsin terbiyesinde ehemmiyetini gösteren bu hâdise vaaz kitaplarında geçer. Mesela Hûberî’nin Dürretü’l-Vâizîn kitabında vardır.