Harem selamlığı, yani erkeklerle kadınların bir arada oturup konuşamayacağını emreden ayet-i kerime (Ahzab: 53) muhkemdir. Bu ayet-i kerime erkeklerin, mahremi olmayan kadınlarla bırakın oturmayı, zaruret olunca ancak perde arkasından konuşabileceğini buyurur. Bu hususta icma hâsıl olmuştur. Bahsettiğiniz ayet-i kerime erkeklerin erkeklerle yemek yemesine dairdir. Tefsir-i Kurtubi’de şöyle anlatılır: Beni Leys bin Bekr kabilesindekiler, tek başına yemek yemez, kendisiyle beraber yemek yiyecek birisini buluncaya kadar günlerce aç beklerdi. Bu onlara İbrahim aleyhisselamdan kalma bir hasletti. Ama bunlar işi mübalağaya götürmüştü. Başkasıyla yemek yemeği adet edinmek iyidir. Ama tek başına yemek yemeği haram görmek de abestir. Bir başka izah da seferde arkadaşların azıklarını ortaya koyup müştereken yemeleri hakkındadır. Zira bu takdirde herkes birbirinin azığından yemiş olacaktır. Nitekim ayet-i kerimenin devamında da anahtarı kendisine emanet edilmiş evlerden yemenin hükmü anlatılmaktadır. Esbab-ı nüzulü (iniş sebebini) ve sünneti (Resulullah’ın ve selefin tatbikatını) nazara almadan Kur’an-ı kerime mana vermek küfre sebep olabilir. Bu da, fıkıh kitabı yerine meal okumanın ne kadar zararlı olduğunu gösteren bir misaldir.