Yahudi erkekleri yılda üç kez Kudüs’de Allah’ın huzuruna çıkarlar (Çıkış 23/14, 17, 34/23). Bunlardan birisi fısh bayramıdır. Hac bir hafta sürer. Kurban ile hac, İslâmiyette olduğu gibi aynı zamandadır (Mezmurlar 26/6). Ancak hac ve kurban ibadeti mabedin ayakta kalmasıyla mukim olduğu için, Beyt-i Makdis’in yıkılmasından sonra hac ibadeti artık ihtiyarî ziyarete dönüşmüştür. Yahudiler, Hazret-i Davud’un Kudüs’de yaptırdığı Beyt-i Makdis’e çok hürmet ederlerdi. Eski Hristiyanlar da ibadet yaparken Beyt-i Makdis’e dönerler; Kudüs’ü mukaddes kabul eder ve buraya hac yapmaya gelirlerdi. İncillerde yazılı olduğu gibi, Hazret-i İsa ömrü boyunca, Beyt-i Makdis’i ziyarete gitmiştir. Katolikler, hâlâ bu ananeyi sürdürürler. Ancak Protestanlıkta Beyt-i Makdis ziyareti yoktur. Nitekim bunlar, Allah, Beyt-i Makdis’in yerine, İsa Mesîh’in cesedini kendisine beytullah [Allahın evi] tahsis ettiğini; böylece, Allah için, tecelli edeceği, insan eliyle yapılmış hususî bir yere, bir eve artık gerek kalmadığını düşünürler. İncillerin yazıldığı zamanlarda zaten ilk Hristiyanlar Hazret-i Musa’nın şeriatiyle amel ettikleri ve havariler ve onların şâkirdlerinin hepsi Beyt-i Makdis’i ziyaret ettikleri için İncillerde herhangi bir mahallin ziyareti emredilmiş değildi. Bugün Hristiyanların, Hazret-i İsa’nın göğe yükseldiğine inandıkları Kudüs’teki Kamâme Kilisesi ve dünyaya geldiği Beytüllahm şehrinden başka, Hazret-i Meryem’in geldiği rivayet edilen Efes ve azizlerin yaşadığı Roma, Aachen, Tours, Kartaca gibi şehirleri de ziyaret ettikleri herkesçe bilinen bir keyfiyettir.