Fıkıh tarihinde adet olduğu üzere, Timurtaşi Tenvirü’l-Ebsar adında bir metin yazmış. Gözlerin nurlandırılması demektir. Haskefi bunu Dürrü’l-Muhtar adıyla şerh etmiş (açıklamış). Seçilmiş inci demektir. İbn Abidin de buna Reddü’l-Muhtar adıyla haşiye (dipnot ve izah) yazmıştır. Şerh ile haşiyedeki muhtar kelimeleri aynı kelime değildir. Biri ha diğeri hı ile yazılır. Biri seçmek diğeri hayret kökünden gelir. Dürrü’l-Muhtar’ı okuyan, ibaresi veciz ve zor diye bırakırmış. İbn Abidin, bu kitabın manalarını anlamak hususunda hayrette kalan talebeleri irşad ediyor. Reddü’l-Muhtar ale’d-Dürri’l-Muhtar, “Hayrette kalanı seçilmiş inciye gönderen” demektir. Hanefi mezhebinde en kıymetli mehazdır.