Mustafa Sabri Efendi’ye mal edilen, ama aidiyeti şüpheli küçük bir risaleden başka, Neda Armaner (Nurculuk), Mustafa Gök/Abdullah Tekhafızoğlu (Nur Risaleleri’ne Eleştirel Bir Yaklaşım), Mustafa Yıldırım (Meczup Yaratmak), Emrah Cilasun (Bediüzzaman Efsanesi ve Said Nursi), Yaşar Kutluay (Mezhepler Tarihi Yönünden Said Nursi ve Nurculuk), Ali Gözütok (Müslümanlık ve Nurculuk), Zekeriya Beyaz (Said Nursi ve Nurculuk) gibi ilahiyat ve diyanet mensuplarının reddiyeleri vardır. Bunlardan bazısının dini mevzularda şaibeli kişiler olduğu veya dini bilgilerinin noksan bulunduğu nazardan uzak tutulmamalıdır. Nurculuk ile rejim arasındaki ihtilaf sebebiyle, Risale-i Nur hakkındaki kitap, makale ve raporların çoğu taraflı ve mütecaviz bir üslupla yazılmış, ilmi esas ve üsluptan uzaktır. Risale-i Nurların şer’î ilimler çerçevesinde değerlendirilmesi yapılmış değildir. Hakkındaki kaynaklar da hep bağlıları tarafından kaleme alındığı için, müellifinin hayatı ve şahsiyeti hakkında da objektif bir eser yoktur. Diyanet İşleri Başkanlığı’nın Müşavere Kurulu’nun Said Nursi ve Nurculuk hakkındaki menfi değerlendirmelerini havi kararı Nurculuk Hakkında adıyla matbudur (1964). Ziya Ersan, Çetin Özek ve Yılmaz Çetiner’in Nurculuk isimli kitapları İslami referanslara uzak bir tarzda meseleyi ele alan gayrı ciddi kitaplardır.